TEMPO PASCUAL, TEMPO DE REFLEXIÓN E ACCIÓN

Os cristiáns somos conscientes, consecuencia de ser seguidores de Xesús, de que a nosa vida é un camiño permanente de encontro con Deus, ben a través da natureza –saída das mans do Creador–, ben a través da nosa relación persoal con Él. É dicir que, a nosa vida é unha experiencia-presenza de Deus na nosa vida.

Despois de celebrar un ano máis a Pascua de Resurrección non podemos conxugar o verbo “celebrar”, os misterios da paixón, morte e resurrección de Xesús, en tempo pasado senón en presente e en futuro. “Permanentemente levo en min a morte de Xesús para que tamén a vida de Xesús Resucitado se manifeste en min”, di S. Paulo.

Toda a liturxia pascual invítanos a vivir esperanzados: a cor branca da liturxia, as flores, os cantos son expresión gozosa da nova vida pascual. Toda esta experiencia, reforzada na Palabra de Deus e no alimento eucarístico, temos que compartila e comunicala como as mulleres cando descubriron o sepulcro baleiro, e
correron a comunicar “o que viran e escoitaran”.

Queridos fregueses e lectores: vivir a Pascua de Resurrección é algo tan importante que se non o fixeramos seriamos como dí o Apóstolo Paulo: “dignos de lástima”. “Se Cristo resucitou dentre os mortos e isto
é verdade” corramos a comunicalo con palabras e feitos.


Benjamín